Twee voor de prijs van drie
Trouwe lezers van mijn ondernemersblogs weten dat ik een groot fan ben van Jos Burgers. Onlangs had ik de eer om hem, geheel belangeloos, als spreker te verwelkomen bij mijn eigen ondernemersvereniging. Zijn motto van de avond: Klanten zijn eigenlijk net mensen!
Ja, je zou het misschien niet denken, maar het blijkt echt zo te zijn. Klanten zijn net mensen. En niet zomaar mensen, maar ook nog eens echte Hollanders. En als er nou een ding is waar wij Hollanders gek op zijn dan is het wel… kaas.… een aanbieding!
Eigenlijk ligt het iets genuanceerder; we zijn op zoek naar een rechtvaardige prijs. En een aanbieding impliceert al gauw dat de prijs van een product rechtvaardiger is geworden, dat we meer waar voor ons geld krijgen (dat de prijs dan eerder onrechtvaardig was, vergeten we voor het gemak maar even). Hoe sterk de illusie van de aanbieding werkt, toont de geweldige verkoop van één van Jos zijn boeken met onderstaande sticker.
Klanten zijn dus dol op aanbiedingen en het maakt eigenlijk weinig uit wat start- en eindprijs van elkaar verschillen. Het gaat om het idee. Uiteindelijk heeft de prijs ook weinig van doen met de aankoop. Mensen kopen iets omdat ze het nuttig vinden, of leuk, omdat ze zich goed voelen, of juist slecht. Omdat ze de verkoper aardig vinden, of ruzie hebben met hun partner. Omdat ze honger hebben, of af willen vallen. Òf omdat iets in de aanbieding is.
Nu bracht dit principe mij op het lumineuze idee om al mijn diensten in de aanbieding te gooien. Trainingen, workshops, jobcoaching of particuliere sessies, maakt niet uit, alles gaat in de aanbieding. En alleen vandaag, want anders is de motivatie om het NU te beslissen weg.
Over de prijzen hoef ik me niet druk te maken, die staan toch niet op de site. Vijfentwintig procent korting, twee voor de prijs van drie, hamsterkorting… wat u maar wilt. Vandaag is alles in de aanbieding!
Dus als u vandaag een bezoekje brengt aan mijn website, dan zorg ik dat u een geweldige aanbieding krijgt. En beslist u NU, wie weet heb ik dan wel echt een mooie aanbieding voor u.
Spoedcursus timemanagement
Als werkdrukdeskundige is timemanagement een van mijn visitekaartjes. Te laat komen is dan ook geen optie. Liever 10 minuten te vroeg dan een paar minuten te laat. Al blijf ik in de meeste gevallen natuurlijk wel netjes in mijn auto wachten tot het echt tijd is, om te voorkomen dat mijn klanten in de stress schieten bij het rinkelen van de deurbel. Geen probleem, want met mobiel internet kun je tegenwoordig elke minuut nuttig gebruiken, en mocht het toevallig ’s ochtends vlak voor tienen zijn, dan swing ik nog even lekker mee met het foute uur.
Maar al te vaak maak ik echter mee dat zakelijke relaties toch heel anders omgaan met het op tijd verschijnen op afspraken. Persoonlijk heb ik er weinig moeite mee als mensen een paar minuten te laat verschijnen, maar tegenwoordig blijkt tien minuten tot een kwartier al heel normaal en is een half uur te laat komen ook geen uitzondering meer. En daar heb ik toch wat meer moeite mee. In mijn ogen is het een weinig respectvolle houding naar de persoon met wie je een afspraak hebt en zeker niet representatief voor je bedrijf. Want wat je product of dienst ook is, je wilt toch ten alle tijde uitstralen dat je je zaakjes op orde hebt, niet?
Afgelopen vrijdag was het weer zover. Mijn afspraak had een dag eerder al geinformeerd of onze afspraak een half uur naar achteren geschoven kon worden, aangezien hij in zijn agenda nog een extra afspraak had geperst. In dezelfde mail gaf hij echter ook aan te zullen bellen wanneer hij bij zijn afspraak voor mij zou vertrekken. Dat is dus een indicatie voor: 1. het zal nog wel later worden en 2. hij vind zijn andere afspraak blijkbaar belangrijker dan de afspraak met mij. Bepaald geen goeie binnenkomer dus.
Het beloofde belletje kwam inderdaad, maar uiteraard later dan gepland. Uiteindelijk spraken we daarom drie kwartier later dan oorspronkelijk gepland, af in een centraal gelegen grand cafe. Dat moest in ieder geval lukken. Uiterst benieuwd stapte ik even later mijn auto in en begaf mij naar de afgesproken plek. Benieuwd naar het gesprek, maar vooral naar het tijdstip waarop mijn afspraak zou verschijnen. Stipt op tijd stapte ik het grand cafe binnen en keek verwachtingsvol rond. Helaas, mijn afspraak was er nog niet. Dus schaarde ik mij aan een tafeltje, bestelde een kopje thee en pakte mijn notitieblok met een geweldig idee voor een nieuw weblog: spoedcursus timemanagement.
Eem kwartier later besloot ik mijn afspraak maar eens te bellen, waarna bleek dat hij nog ergens door de stad aan het dwalen was. Nog een kwartier later belde hij zelf om het precieze adres te vragen en nog eens tien minuten later stapte hij dan uiteindelijk binnen. Toen had ik nog een half uur voordat ik weg moest. In tegenstelling tot veel van mijn klanten laat ik mijn dagplanning namelijk niet afhangen van al dan niet uitgelopen afspraken, maar door mijn agenda.
Mijn afspraak verontschuldigde zich uiteraard in drievoud en uiteindelijk werd het wonderbaarlijk nog een aangenaam en productief gesprek, waarin ik mijn gesprekspartner ook nog een spoedcursus timemanagement kon geven. Over timemanagement zijn honderd-en-een dingen te zeggen, maar het begint bij je agenda. Zelf de baas zijn over je agenda in plaats van deze door anderen te laten leiden. Je agenda indelen in logische blokken; wanneer je twee afspraken in een ochtend wil plannen moet je niet je eerste afspraak om tien uur maken. Nog even een afspraak ertussen proppen? Negen van de tien keer resulteert dat in te laat komen bij alle afspraken voor de rest van de dag. De hele dag achter de feiten aanlopen is enorm vermoeiend en maakt bepaald geen professionele indruk. Dreigt een gesprek uit te lopen? Wijs er tijdig op hoe laat je weg moet en maak een vervolgafspraak of skip een agendapunt. Kleine tips die het leven van jezelf, maar ook van een ander een stuk aangenamer maken.
Over een maand heb ik een vervolgafspraak met deze meneer en zullen we zien hoeveel resultaat de spoedcursus heeft gehad. Zal hij keurig op tijd binnen stappen? Zal hij de nacht voor de deur in z’n auto doorgebracht hebben? Of is dit een geval van een onverbeterlijke te laat komer die het nooit zal (willen ) leren? Ik ben benieuwd….
Recordpoging ZZP-er redden
Om als ondernemer met je kop boven het maaiveld uit te kunnen blijven steken, moet je zo nu en dan eens iets bijzonders organiseren.
Om die reden besloot ik een klein jaar geleden om samen met een paar andere concullega’s een bijzonder evenement te organiseren: een recordpoging om zoveel mogelijk ZZP-ers tegelijkertijd hun administratie te laten ordenen. Daarbij hadden we een duidelijk doel voor ogen.
Een regenachtige herfstdag in oktober, een enorme zaal die aan het begin van de dag volstroomt met ongelukkige ZZP-ers – beladen met kratten vol ongeordende papieren – en die aan het eind van de dag alleen maar blije gezichten vertoont van diezelfde ondernemers die opgelucht en met een aantal overzichtelijke ordners weer huiswaarts kunnen keren. Containers vol overbodige administratie, omgetoverd tot bergen witte snippers waar de deelnemers aan het eind van de dag een vreugdeduik in nemen. Krantenkoppen in de Volkskrant en Trouw die melden dat de Organizers Midden Nederland honderden ZZP-ers in één middag tijd die broodnodige, stevige ondernemersbasis hebben gegeven en daarmee van een dreigend faillissement hebben gered. Omroepen zoals de NOS, SBS 6, RTL of zelfs CNN die verslag doen van deze bijzondere prestatie die toch zeker een vermelding in het Guiness Book of Records verdient.
Of iets minder dramatisch allemaal, maar in ieder geval wel een heel bijzonder evenement met impact!
Inmiddels is het bijna zover. Nog 2,5 week en dan gaan we van start op 9 oktober. In de voorbereiding was het natuurlijk allemaal veel meer werk dan beoogd, maar bij welk evenement is dat niet zo? Vanuit allerlei hoeken van het land zijn professionals ingevlogen om de deelnemers met hun vakkennis bij te staan. Stoelmasseurs staan standby om eerste hulp bij stress of verkramping te geven. Partijen zoals de Kamer van Koophandel, Wijk in Bedrijf en FNV zelfstandigen roepen hun leden op om deel te nemen. De inschrijving staat open en de aanmeldingen stromen binnen. De pers is uitgenodigd om verslag te komen doen en zelfs deel te nemen om deze flow zelf te ervaren.
En ondertussen tellen wij de dagen af, voeren nog honderd-en-één kleine en grote acties uit en houden de deelnemersaantallen scherp in de gaten. Wat het uiteindelijke resultaat van deze dag zal worden, daar kunnen we nu alleen nog maar naar gissen. Maar een bijzondere, spannende dag wordt het zeker, en nu al de moeite waard!